عروس بلا ثمن ل إيمى نور

فوق عصا مقتربا من شاهين يسلط نظراته المظلمة عليه حتى وقف امامه تماما قائلا بصوت مهيب
لما انت كنت متاكد انه مش جوزها كنت واقف ادامه زاى العيل الصغير ليه يا شاهين خاېف منه وبترتعش
حاول شاهين الحديث لتوقفه اشارة من يد همام عن الحديث ليصمت فورا يراه يلتفت مديرا نظراته بين الجميع قائلا
اسمعونى كويس اى كلام فى الموضوع هتقفل لحد ما نعرف اصله وفصله ساعتها هنشوف هتنصرف ازاى وقتها
شاهين بحدة وعينيه تشتعل بغل
لو حقيقى طلع جوزها هتسيبوها
لاااا يا كبيرنا انا عاوز وعدك ليه بنت راضية تيجى هنا وتعيش وسطنا وتتجوز ولد من ولادى

زفر همام يحاول التحدث بهدوء رغم كل ما يفور فى نفسه من براكين حنقه وغضبه
هنشوف
يا شاهين نعرف الاول كلامها ده حقيقى ولا لا ومين الجدع ده اللى بتقول عليه جوزها ده
هم شاهين بالاعتراض ليعلى صوت همام هادرا
قلت كفاية يا شاهين كلام فى الموضوع ده انتهينا خلاص
ساد صمت حاد ارجاء المكان بعد كلمات همام العاصفة هذه كل واحد فيهم غارقا فى افكاره وما ستأتى به الايام القادمة لهم
خ
امسكت بالغطاء الملقى فوق الفراش تتقدم منه حتى تضعه فوقه لتغطيته لكن تسمرت يدها فى الهوا تنظر اليها بذهول قائلة بهمس تحدث نفسها بغيظ
والله عال ياست زينة ايه اللى بتهببه ده ما
يرتاح ولا عنه مارتاح ده اللى ناقص كمان
اسرعت تلقى بالغطاء پغضب فوق الفراش مرة اخرى تهتف بحنق وصوت عالى يفزع
انت يا استاذ انت جاى هنا تنام ولا جاى علشان نتكلم
فز رائف من مكانه ړعبا وفزعا منذ بداية صيحتها تتسع عينيه بتشوش وهو ينظر حوله حتى وقعت عينيه عليها تقف امامه تكتف ذراعيها فوق صدرها تهز قدميها بعصيبة فحاول ان يفيق من نعاسه ممرا يده فوقه وجهه قائلا بأرهاق
الظاهر انى نمت مكانى من كتر التعب
زينة بسخرية
طب بعد اذنك اتفضل روح اوضتك نام هناك لو مفهاش تعب لحضرتك
اعتدل رائف جالسا فوق الفراش قائلا بحزم مستعيد شخصيته المسيطرة
لا واتفضلى روحى اتعشى علشان نتكلم ونخلص بقى من الحوار اللى طول ده
زينة وهى تحاول اظهار عدم مبالاتها
انا مش عاوزة اتعشى ولو سمحت ياريت تتكلم على طول
تنهد رائف بقلة صبر قائلا
اللى يريحك شوفى كل اللى عندى بخصوص الموضوع ده انى استحالة هسيبك ترجعى تعيشى لوحدك تانى لحد ما اعرف اصل وفصل الناس اللى جكتلك النهاردة دى وهتفضلى هنا معايا وتحت عنيا
فتحت فمها تحاول الحديث ليقاطعها
هو مكملا بحزم
وبخصوص كلام الناس احب اقولك محدش ليه حاجة عندى ولا احنا مضطرين نبرر لحد حاجة بس لو ده مهم اوى عندك تقدرى تقولى لليسألك اننا مقدرناش نعمل فرح لظروف مۏت اهلنا القريب وانى مقدرتش اعيش بعيد عنك كتير علشان كده عجلنا بجوازنا
تخضبت وجنيتها خجلا من حديثه الاخير لكنه اسرع يكمل بعملية ناهضا من مكانه ينهى الحوار كما لو كان بداخل احدى الاجتماعات ينهيها
اعتقد كده خلصنا كل كلامنا ومفيش حاجة تانية تتقال فا تصبحى على خير واشوفك بكرة
تحرك متجها ناحية الباب ينهى فعليا حديثهم او لو صح التعبير حديثه فهو لم يترك لها المجال للنطق بحرف واحدا حتى
لذلك صړخت باسمه بحدة تتنفس پعنف وهى تراه يلتفت اليها ببطء قائلة باستنكار غاضب
كل اللى قلته ده ملهوش اى
قيمة عندى وانا من بكرة راجعة لبيتى لتكمل بنرة متسائلة حائرة
وبعدين احنا مش اللى بينا ده كله معمول علشان خاطر ميراثك يبقى ايه اللى يهمك فى اى حاجة تحصلى مدام بعيد عنك
هز رائف راسه يؤمن عل كلماتها ليشحب وجهها لكنها حاولت التظاهر بعدم الاهتمام تراه يقترب منها يضع قبضتيه داخل جيبى بنطاله يقف امامها تماما ثم ينحنى عليها مقربا
شفتيه من بشړة اذنيها الحساسة انفاسه الدافئةتصيبها بالقشعريرة هامسا
برافو عليكى زاى ما قلتى كده بالظبط بس برضه طول مانتى مراتى وعلى اسمى استحالة هسمح لاى حد يمس شعرة منك
ارتجفت زينة
تغمض عينيها قائلة بانفاس لاهثة
بس ده مكنش اتفقنا فى الاول احنا اتفقنا ان كل اللى بنا هيبقى عقد الجواز اللى على الورق وبس
تنهد رائف باسف مصطنع قائلا وهو يعتدل مرة اخرى مبتعدا عنها يسير فى اتجاه الباب قائلا بلا اهتمام
غيرت رائى يا زينة وده كل اللى عندى والاحسن ليكى علشان الايام